Bu sessizlik bir garip
Ürperiyor içim
Hafif bir uğultu kulaklarımdan girip
Üşütüyor bedenimi.
Bu yaz bir zehir
İçimde kırık bir çerçeve
Yarısı yırtık bir resim
Baktıkça kendini özletir.
Paslı bir çan sesi
Bir yolculuk vakti şimdi
Kafamdaki kayıp yollarda koşma vakti,
Kaçıyorum,
Görürsem ağlıyorum
ama göremiyorum.
Yaşlanmışsındır sen şimdi,
Bedenin de yorgundur
Etrafı sarınca kokun
korkuyorum.
Bu ev
Bu oda
Bu yatak
senden yoksundur.
Bu yaz
Karanlık olmasa
Yağmur bulutları uzaklaşsa
Yeşiller açsa gözlerini
Kuşları duysak belki
kurtulurduk.
Belki.
