246

Bazen bir rüzgar eser

Bir yağmur damlası düşer şakaklarıma

Geceleyin ikide sağanağa dönüşmesini izlerim. 

Dinlerim, 

Gökten geçen bir uçağın sesi 

Sokaktaki arabayla karışır 

Herkes bir yerden bir yere 

Her şey beni sana taşır. 

Bir yolum yok.

Bazı geceler, 

Karşı apartmandaki terasta

Duvarda asılı çiçekler arasındaki kahkahalarla

Komşum gülerken

Ben balkonsuz bir evim. 

Bazen tavanı izlediğimde, 

Bakışların huzurlu

Gözlerin gülümser

Kıvrılan dudaklarından, 

Bir zehir damlar ruhuma

Kanımda. 

Hüzün kaplar içimi

Seni severken,

seni sevememek çok zor. 

Sana böyle bakmak da öyle

Uzanırken yatağında,

Bir yabancı gibi hissetmek

Dokunurken suratına,

Gözlerine bakmaya çalışırken

Seni görememek çok zor. 

Bazen bir rüzgar eser, 

Saçlarının arasından

Kirpiklerine uzanan

Bir yağmur damlası düşer şakaklarına

Bir şemsiye kondururken gölgem ellerine 

Ben arkada hızlı adımlarla koşarım

Mutfak duvarındaki saatin ayak sesleri

O ayaklar yelkovan ben akrep

Zaman beni sana taşır. 

2.46

1.6.21

Bir el

Bir kuş görüyorum az ileride

bembeyaz 

beni çağırıyor, 

güzel ağaçların olduğu bir yere

götürmek için. 

Bir ses duyuyorum, 

hoş bir melodi. 

Sonra aniden, 

bir cızırtı oluşuyor görüntüde. 

Her şey, 

bir çarşaf gibi dalgalanıyor.

Göğsümde siyah bir zehir,

Bir el, biri

kesiyor nefesimi.

Gözümü kör ediyor karanlık

yürüdüğüm yol ve 

çürük, ekşimsi bir koku 

ölüm mü bu? 

İçimde saklı, her an ortaya çıkmaya hazır

bir ölüm taşıyorum. 

Bu kadar olmamalı, 

bu kadar kötü. 

Bir çift göz, 

gözlerimden içeri ruhuma bakıyor 

aynadaki ben olmamalıyım. 

Elleri kanlı, 

bu silahı tutan ben olmamalıyım. 

Yerde yatan, 

nefessiz kız ben olmamalıyım.