Senin kim olduğunu bilmiyorlar
sen de bilmiyorsun gerçi
loş ve bulanık zihnin
ruhsuz bir bedene damgalanmış
bazen siyah bir karga olup
yatağın ucundan uyuduğunu
izlediğim zamanlar olurdu
gecenin bile haberinin olmadığı.
masumdun.
uyumadığın zamanlarda da
aklım ve bedenim arasında
bir kargaşa dolanırdı
çünkü gözlerime bakıyordun
bazen bir damla ter akardı
alnından kasıklarına doğru
sonrasında sakince sigaranı yakardın
bir keresinde
ölmek üzere olduğunda,
seni beyazlığa kavuşturan da bendim
şimdilerde o güzel,
görkemli yüzünde bir gülümseme var
ve buna sebep değilim.
ve sanırım,
benim de kim olduğumu bilmiyorlar
sen de bilmiyorsun gerçi
ben de bilmiyorum
artık.
6.18
3.3.20
