Belki

Bu sessizlik bir garip

Ürperiyor içim

Hafif bir uğultu kulaklarımdan girip

Üşütüyor bedenimi.

Bu yaz bir zehir

İçimde kırık bir çerçeve

Yarısı yırtık bir resim

Baktıkça kendini özletir.

Paslı bir çan sesi

Bir yolculuk vakti şimdi

Kafamdaki kayıp yollarda koşma vakti,

Kaçıyorum,

Görürsem ağlıyorum

ama göremiyorum.

Yaşlanmışsındır sen şimdi,

Bedenin de yorgundur

Etrafı sarınca kokun

korkuyorum.

Bu ev

Bu oda

Bu yatak

senden yoksundur.

Bu yaz

Karanlık olmasa

Yağmur bulutları uzaklaşsa 

Yeşiller açsa gözlerini 

Kuşları duysak belki 

kurtulurduk.

Belki.